Avonturen van Yogabear

Rara? Het is communistisch, heeft het laagste percentage laaggeletterdheid van India en staat bekend om zijn Ayurvdic (Ayur = leven en Vedic = kennis) massages. Jawel, we hebben het over de zuidelijke staat Kerala. Ik heb er 3,5 week met veel plezier vertoefd en morgen is het hoofdstuk voorlopig even over en vlieg ik eerst 4,5 uur naar Delhi en daarna nog eens 1,5 uur naar Varanasi. Varanasi: Indiaas meest holy place en bekend om zijn lijkverbrandingen in de rivier de Ganges. Daarna is het plan om naar Nepal te gaan om een aantal dagen door de Himalaya te trekken. Had ik al verteld dat ik er serieus overna zit te denken langer te blijven? :) Ik heb er zin in!

Het is niet te beschrijven hoe fucking ongelofelijk lekker ik me voel. Het zal ook deels door het goede weer komen, maar de afgelopen weken waren echt bizar extreem goed. Heel veel nieuwe, speciale mensen ontmoet en leuke maar ook serieuze gesprekken gevoerd over het leven, het verleden en de toekomst. Ik heb een aantal zaken uit mijn verleden een plaatsje kunnen geven. Het zal vast allemaal zweverig overkomen, maar dat boeit me eigenlijk niet zoveel.

Na het merkwaardige verhaal in Kottayam waar de vrouw des huizes mij 's nachts kwam bezoeken/ aanranden ben ik naar Kurmali gegaan, waar ik een nationaal park Periyar heb bezocht en een hike van 8 uur heb gedaan met wat gasten. Wat een natuur. Op het eind van de rit hopsakee nog wat wilde olifanten gezien. Twee volwassenen en een baby (Dombo). Het is best apart om olifanten in het wild te zien, een mooie ervaring!

Daarna heb ik even tien dagen flink liggen ontspannen.Eerst in Varkala, waar ik een paar dagen heb gechilld met een 47-jarige Engelsman en 50-jarige Canadees. Veel biertjes weggetikt en goede gesprekken gehad. De Engelsman had net 12 jaar vastgezeten voor drugssmokkel, maar was echt een sympathieke gast. De Canadees zou je geen 50 geven en had humor waar je u tegen zegt. Regelmatig zaten we flink te schuddebuiken met zijn allen. Na Varkala heb ik de bus naar Kovalam gepakt waar het wederom superduper was. Maar de hele dag op het strand liggen gaat vervelen, ik besloot om een ashram in te duiken. Dat is een soort klooster. Met de rickshaw ben ik gedropt bij het Sivananda Yoga en Meditatiecentrum in Neyyar Dam. In de rickshaw rit erheen had ik een moment dat ik me extreem gelukkig voelde en zo goed in mijn vel zat. Dat gevoel wging snel weg toen ik een zwerver aan de kant van de weg zag liggen met 1 been en een bek zonder tanden. Waar is het bij hem misgegaan?

Toen ik aankwam voelde ik me vreemd. Ik ben niet een zweefteef en de mensen deden allemaal net iets te vrolijk. Eigenlijk wilde ik na 1,5 uur alweer vertekken maar ik zei tegen mezelf: Ruuth geef het een eerlijke kans! Toen we 's avonds met zijn 150' en gingen mediteren en er daarna gezongen werd en mensen instrumenten (trommel, triangel en weetikveelwat nog meer) gingen bespelen dacht ik echt: in welke vereldelde jostiband ben ik beland? Maar na een paar dagen zing je zelf ook lekker mee en mijn broer kan trots op me zijn: ook ik heb een trommel bespeeld.

Het schema in de ashram is strak: om 5 uur word je bruuth gewekt door een bel.

5.20 uur opstaan
06.00 uur meditatie en zingen (chanting)
07.30 uur teatime
08.00 uur yoga
10.00 uur vegetarische maaltijd
11.00 uur karma yoga (leg ik nog uit)
12.30 uur coaching class
13.30 uur teatime
14.00 uur lezingen over het leven
15.30 uur yoga
18.00 uur vegetarische maaltijd
20.00 uur meditatie en zingen
22.30 lichten uit

De yoga was echt tof. Ik wist niet dat ik al die oefeningen kon. Je zult misschien wel foto's gecheckt hebben op mijn Facebook. De energie die ik kreeg na 2 uur inspannende yoga is heel apart. Het voelde alsof ik energie voor tien had, zo lekker was het. 4 uur per dag yogabeertje zijn, het is iets waar ik in Nederland zeker mee door gaan. Bij yoga gaat het allemaal om goede ademhaling, goed de oefeningen doen (het maakt niet uit hoe lenig je bent als je de oefening maar goed uitvoert), relaxen, vegetarisch dieet en positief denken met mediteren. Yoga is by far inspannend en relaxend tegelijk. Ik zweette me alleen een slag in de rondte, ik denk dat het nog zwaarder was dan de halve marathon die ik in oktober met beertje Paul heb gedaan.

Het is wellicht de meest gezonde week uit mijn leven geweest. Mediteren is alleen lastig. Je moet je focus ergens op houden en met mijn gedachtenstroom is dat moeilijk. Eigenlijk moet je het proberen te zien als allemaal auto's waar je niet in stapt. Of wolken die voorbij drijven. Als je eenmaal (en dat is me een paar keer gelukt) in the zone bent, dan bestaat de wereld om je heen niet meer en ben je echt helemaal met jezelf en je onderbewuste bezig.

Met sport mediteer je onbewust ook, je bent ergens mee bezig en je gedachten zijn niet gericht op het verleden of de toekomst. Of denk je dat Wesley Sneijder tijdens het nemen van een vrije trap denkt: zal ik vanavond mijn Sesamstraatpyama aantrekken of lekker naakt tegen Yolanta aankruipen?

The energy, it feels like ectasy, no more enemy's. Na een weekje ken je de meeste mensen uit je groepje wel en het was zoooooo ontzettend cool. Ik sliep naast een Indier die in Canada woont en we klikten op alle fronten. Hij komt naar Nederland! (eerst zien dan geloven natuurlijk, je weet hoe het gaat met tijdelijke vriendschappen)

's Middags werd je geacht Karma Yoga te doen, dat houdt in dat je iets in de ashram doet zonder te zeiken. Noem het vrijwilligerswerk ofzo. Je wordt jezelf bewust dat sommige dingen niet met een schouderklopje afgedaan hoeven worden. De eerste keer dat ik me heel positief aangemeld had, moest ik meteen de mannen dormitory schoonmaken met een Duitser. Na 2 uur poetsen en de ranzige wc's onder handen te hebben genomen (die in weken niet schoongemaakt waren...sommige mannen zijn echt r-a-n-z-i-g) had ik mijn portie karmayoga wel gead voor de rest van de week. Hoewel: ik heb nog regelmatig geholpen de eethal klaar te maken. Het is natuurlijk eigenlijk een slap excuus om mensen klusjes op te laten knappen, gratis.

Tijdens het avondeten moet iedereen zijn mondje dicht houden, immers: de spijsvertering begint in de mond. Dat was soms wel moeilijk, maar ook wel goed. Een week gezond eten doet een mens goed, maar toen ik gisteren mijn eerste frietje over mijn tong liet glijden,

Nadat ik de ashram verlaten had, ben ik samen met mijn Indo-Canadian vriend weer naar Kovalam gegaan. We hebben de hele middag op het terras gezeten en bier gedronken en sigaren gerookt, gna gna.

Het was moeilijk om de beslissing te nemen de ashram te verlaten, maar mijn gevoel zei dat het tijd was om verder te gaan. Ik ben wel een beetje nerveus om Kerala te verlaten, maar wederom: mijn gevoel zegt dat het goed is om te gaan. Het was een mooi hoofdstuk, maar het avontuur gaat vanaf morgen weer verder in het noorden! Het spel der afdingen kan weer beginnen. (Hier in Kerala doen ze niet aan afdingen, HEERLIJK)

Goed, ik heb jullie wel weer lang genoeg lastig gevallen. Ik ga voor de laatste keer hier een vers visje uitzoeken en dan op tijd naar bed...morgen gaat de wekker om 5.30 uur, op naar het vliegveld van Trivandrum!

Dikke kus, ook voor je zus!